Na het zien van de film Eat Pray Love was ik nieuwsgierig geworden naar het leven in een Ashram. Tijdens een rondreis Zuid-India heb ik de kans om heel even van dit leven te proeven. Waarschuwing vooraf: dit wordt geen heel positief verhaal.
Wij checken om 11.00 in, maar door de hele papierwinkel lukt het niet om deel te nemen aan het eerste onderdeel: Karma Yoga (lees: corvee). Om half twee is er thee en maken we kennis met andere reizigers. Sommigen blijven 3 dagen, anderen een week en weer anderen bijna een jaar! Om twee uur is er les over de betekenis van de Chants die tijdens de Satsang worden gezongen. Het is moeilijk te volgen, maar het samen zingen is leuk! Aansluitend is er 2 uur Asana Yoga. Ik doe dit voor het eerst, dus heel makkelijk gaat het niet. De Yoga vindt plaats in de openlucht en we hebben minstens 20 apen als publiek en ze rennen soms heel hard tussen de groep door.
De Yoga leraar doet zijn best mij zoveel mogelijk te helpen. Maar het is zwaar! De houdingen moeten best snel uitgevoerd worden. Direct daarna gaat de bel voor het diner. We zitten op rieten matjes op de grond en eten zwijgend. De maaltijden zijn strikt vegetarisch; wat kikkererwten, iets voor mij onbekends, twee chapati's (soort pannenkoekje) en een banaan. Het is bijna donker in de eetzaal, het doet heel ongezellig aan. En al vrij snel is het tijd voor de Satsang; een half uur in stilte mediteren en een half uur Chants zingen. Om 22:00 uur gaan de lichten uit en moet je op bed liggen. Dit noemen ze een Yoga 'vakantie'! Het is best hard werken.
Die nacht barst er een noodweer los. Het plafond lekt en mijn kamer komt blank te staan. Dat maakt de kakkerlakken niet uit. Zij blijven vrolijk rondlopen. Na een enorme knal vallen ook nog de lichten uit. Het wordt een onrustige nacht die om 05:30 wreed wordt verstoord door de bel voor de Satsang die ochtend. Nog slaperig begeef ik mij naar de Yoga ruimte om samen te mediteren en te zingen. En dan mag ik alweer uitchecken en dat vind ik stiekem helemaal niet erg. Ik geloof niet dat ik hier een week of een maand zou kunnen blijven. Het is teveel buiten mijn comfortzone. Maar dat voelt tegelijkertijd als een uitdaging het juist wel te doen... wordt misschien vervolgd.
Geïnteresseerd? Ik verbleef in de Sivananda Yoga Vedanta Meenakshi Ashram in Madurai.